بررسی آزمایشگاهی رفتار مقاومتی و ژیوتکنیکی خاک بستر روسازیبهسازی شده با چسباننده هیدراتی در مناطق کویری

یکی از مسایل مطرح در مهندسی روسازی اصلاح مشخصات مهندسی خاکها و یا بهسازی بستر است. که روش ها و مصالح بسیار متنوعی معرفی شده اند. از جمله ی این مواد چسباننده هیدارتی ( دوروپورت ، دوروسل) است که نتایج آزمایش های پیشین نشان می دهد که افزودن این ماده می تواند باعث بهبود خصوصیات مهندسی خاک شود. لذا در این مقاله این مواد به سه نوع خاک متفاوت که عبارتند از ماسه روان، شن ماسه دار با سنگ گچ و خاک رسی با سنگ گچ ورقه ای افزوده و آزمایش های دانه بندی، حدود آتربرگ، تجزیه و تحلیل شیمیایی تراکم وظرفیت باربری کالیفرنیا CBR برای تثبیت و بهسازی خاک ها انجام شد که تجزیه و تحلیل نتایج آنها منجر به تعیین بهترین خاک از نظر تراکم و مقاومت شده، که مقاومت برشی خاک ها به ترتیب از بیشترین مقدار به کمترین مقدار عبارتند از : خاک رسی با سنگ گچ ورقه ای بعد ماسه روان و سپس شن ماسه دار با سنگ گچ است، همچنین نتایج نشان داد، به طور متوسط افزایش مقاومت بیش از هفت برابر بوده است.

کلیدواژه ها:

بهسازی خاک بستر ، چسباننده هیدراتی( دوروپورت ، دوروسل) ، مقاومت برشی