بررسی مقاومت مخلوط های آسفالتی در برابر ترک های انعکاسی با استفاده از ژیوسنتتیک ها

تعمیر و نگهداری راه ها یکی از ارکان اصلی در مهندسی و مدیریت راه ها و رو سازی هاست؛ همچنین هزینه های این امر بخش قابل توجهی از بودجه سازمان های زیربط را به خود اختصاص می دهد. یکی از مهم ترین روش های تعمیر و نگهداری اساسی انواع روسازی ها، روکش های آسفالتی است که در حالت کلی عملکرد مطلوبی دارند. مهم ترین نقص این روش تعمیر و نگهداری، انتقال و انعکاس ترک ها از لایه ی زیرین به سطح روکش است که همواره محققان برای جلوگیری از این مورد دست به انجام تحقیقات گوناگونی زده اند. یکی از روش های پرکاربرد که مورد نظر محققان بوده و پاسخ مطلوبی نیز در جهت کنترل ترک های انعکاسی در سطح روکش از خود نشان داده است، استفاده از انواع ژتوتکستایل ها در جهت تسلیح روسازی هاست. این ژتوتکستایل ها به شکل میان لایه هایی روی رو سازی قدیم و زیر روکش آسفالتی جدید قرار می گیرند. روش های گوناگونی برای ارزیابی تاثیر ژیوکامپوزیت بر کنترل ترک های خستگی یا انعکاسی وجود دارد؛ در این پژوهش از آزمون تیرچه خمشی چهار نقطه ای به عنوان آزمایش عملکردی برای این منظور استفاده شده است. در کنار آن، آزمون مقاومت کشششی اسمی الیاف ژیوکامپوزیت ها نیز انجام گرفته است. در این پژوهش، سعی شده است که با مطالعات آزمایشگاهی و آماری، عملکرد 5 نوع ژیوکامپوزیت مختلف در روکش های آسفالتی به منظور تاخیراندازی رشد ترک خستگی نسبت به نمونه های کنتریی مورد ارزیابی قرار گیرد. هدف از تحلیل آماری بررسی اثر نوع ژیوسانتیک و پارامترهای آزمایشگاهی برای پیش بینی عمر خستگی، سختی خمشی، نرخ رشد قایم ترک با استفاده از تصویربرداری و مقاومت کششی بوده است. نتایج نشان داد که موثرترین پارامتر بر عمر خستگی و دیگر پاسخ ها، پارامتر نوع ژیوکامپوزیت می باشد. علاوه بر این، مشخص شده است که از 5 نوس ژیوکامپوزیت مورد استفاده در این تحقیق، ژیوکامپوزیت از نوع الیاف شیشه بهترین عملکرد در کاهش رشد ترک در روکش آسفالتی و افزایش عمر خستگی را داشته است.

کلیدواژه ها:

ترک خستگی انعکاسی ، روکش های آسفالتی ، ژیوتکستایل ها ، تیرچه خمشی چهارنقطه ای