ارزیابی فنی روش های صنعتی خشک کن ذرت در استان خوزستان

استان خوزستان با دارا بودن 90000 هکتار سطح زیر کشت ذرت مقام دوم سطح زیر کشت و تولید در کشور را به خود اختصاص داده است. به علت افزایش هزینه و کمبود سوخت های فسیلی باید در روش های موجود برای خشک کردن غلات تجدید نظر کرد و به دنبال روش ها و دستگاه های خشک کن مصنوعی بود که همواره با حفظ خواص فیزیکی و شیمیایی دانه ذرت، مصرف انرژی و کاهش هزینه ها را نیز در پی داشته باشد. بر این اساس، این تحقیق در سال 1389 برای ارزیابی فنی دستگاههای خشک کن ذرت موجود در استان خوزستان انجام شد که این طرح در قالب طرح کاملاٌ تصادفی با 4 تیمار و 3 تکرار می باشد اجرا گردید. تیمار ها عبارتند از: 1- دستگاه خشک کن ذرت دانه ای کارینو، 2- دستگاه خشک کن ذرت دانه ای عمران صنعتOSM) و-3 دستگاه خشک کن ذرت دانه ای کارند، دستگاه خشک کن ذرت دانه ای صیفی کار خوابیده. پارامترهای مورد ارزیابی شامل: اندازه گیری رطوبت اولیه دانه- اندازه گیری روند کاهش رطوبت در پروسه خشک کردن- اندازه گیری رطوبت نهایی محصول- محاسبه ی درصد دانه های شکسته و مواد خارجی- محاسبه درصد دانه های ترک خورده و سوخته. نتایج نشان داد که دستگاه خشک کن صنعتی ذرت دانه ای کارینو میزان رطوبت را به مقدار مناسب تر و یکنواخت تری از دانه خارج می کند همچنین این دستگاه کمترین میزان دانه های ترک خورده و سوخته را با میانگین0/41 درصد، را در بین دستگاه های خشک کن صنعتی ذرت دانه ای مورد بررسی در این تحقیق را به خود اختصاص داده است و دستگاه برتر از این لحاظ می باشد

کلیدواژه ها:

ارزیابی فنی ، روش های خشک کردن ، خشک کن ذرت