سنتز کردن مزومتخلخل اصلاح شده با نانوذرات آهن اکسید و بررسی عملکرد آن در حذف دی بنزوتیوفن از مدل سوخت

در این تحقیق کربن مزومتخلخل مغناطیسی با مساحت سطح بالا و حجم حفره مناسب به عنوان جاذب در حذف گوگرد از مدل سوخت (دی بنزوتیوفن در نرمال هگزان) استفاده شد. کربن مزومتخلخل CMK-3 با استفاده از ماده سیلیکاتی مزومتخلخل SBA-15 به عنوان قالب سخت و ساکارز به عنوان منبع کربنی سنتز شد و با استفاده از روش آغشته سازی، نانوذرات (Fe(2)O(3 بر روی کربن مزومتخلخل (CMK-3) ترسیب شد و جاذب مغناطیسی γ-Fe(2)O(3)/CMK-3 تهیه شد. ویژگی های ساختاری ترکیب سنتز شده با روش پراش اشعه ایکس بررسی شد. پارامترهای مؤثر بر فرآیند گوگردزدایی شامل دما، غلظت دی بنزوتیوفن و اثر زمان تماس بهینه شدند. همچنین قدرت بازیابی جاذب با استفاده از حلال های مناسب بررسی شد و مشخص شد که حلال تولوئن قدرت بازیابی بالایی دارد به طوری که قدرت جذب دی بنزوتیوفن با جاذب بازیابی شده پس از چندین بار استفاده نیز قابل توجه هست.

کلیدواژه ها:

جاذب ، کربن مزومتخلخل ، گوگردزدایی ، نانوذرات مغناطیسی ، دی بنزوتیوفن