برنامه ریزی محله ای و سرمایه ی اجتماعی

برنامه ریزی در گذشته صرفا به عملی شناخته می شد که هدف آن ایجاد توسعه و بهبود وضعیت جامعه ی هدف با استفاده از روش برنامه ریزی از بیرون بود . به دنبال تغییر رویکرد برنامه ریزی از روش سیستمی و خطی به شیوه های راهبردی و دموکراتیک و تبدیل برنامه ریزی به موضوعی میان رشته ای ، تغییراتی در شیوه های عملی برنامه ریزی و اجرای برنامه ها به وجود آمد که آن ها را انعطاف پذیر تر ساخت و به مشارکت مردمی که از مزایای برنامه استفاده می کردند ، اهمیت زیادی دارد . در این مقاله سعی شده تا برنامه ریزی محله ای با اتکای به سرمایه اجتماعی به عنوان یکی از شیوه های عملی در انگاره ی برنامه ریزی دموکراتیک و حکمروایی شهری ، معرفی و ابزارها ، هدف ها ، اهمیت و موارد کاربرد آن بررسی شود .

کلیدواژه ها:

محله ، برنامه ریزی ، مشارکت ، هویت محله ای ، سرمایه اجتماعی