بررسی اصول فضای سبز پایدار در مناطق گرم و خشک

با توجه به این که مفهوم شهرها بدون توجه به فضای سبز شهری قابل تصور نیست، توجه به کیفیت مناظر و همچنین پایداری آن ها، از اهمیت خاصی برخوردار است. خلق محیط و فضاهای سبزی که شایسته، پرمعنی و پویا هستند و نیازها و گرایش های بوم شناختی، فن شناختی و فرهنگی را برآورده می کنند، مستلزم کوشش مداوم معمار، برنامه ریز و طراحان آگاه و حساس است. از آنجایی که بزرگترین مشکل در مناطق گرم و خشک کمبود آب می باشد، باید در طراحی فضای سبز به این موضوع بسیار توجه کرد و طراحی سیستم های آبیاری و کاشت به گونه ای باشد که با تلفیق روش های سنتی و نوین بتوان با حداقل مصرف آب بیشترین کارایی و زیبایی را در فضای سبز بدست آورد. در این راستا هدف از این پژوهش شناخت اصول پایداری فضای سبز در مناطق گرم و خشک بوده تا بتوان منظری را به وجود آورد که با کمترین استفاده از منابع طبیعی آن را برای نسل های امروز و فردا پایدار نگه داشت. در این مطالعه مطالب مرتبط با موضوع از طریق بررسی و مطالعه اسناد و مدارک موجود در این زمینه انجام گرفت. روش این تحقیق توصیفی ̵ تحلیلی می باشد. لذا ابتدا مفاهیم پایداری، توسعه پایدار، فضای سبز.

کلیدواژه ها:

پایداری ، توسعه پایدار ، فضای سبز پایدار ، مناطق گرم و خشک