حقوق شهروندی در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و ارزیابی آن در مقررات و مدیریت شهری

حقوق شهروندی از مفاهیم و پدیدههای نوظهوری است که در دوران معاصر وارد و ادبیات حقوقی، سیاسی و اجتماعی گردیده است.حقوق شهروندی مجموعه قواعد و مقرراتی است که در مناسبات اجتماعی افراد و حاکمان در یک جامعه وجود دارد. در قانون اساسی » حقوق شهروندی « جمهوری اسلامی ایران حقوقی برای شهروندان که به آن حقوق ملت گفته شده است و در این پژوهش از آن به یاد کردیم، تدوین شده است. حقوق شهروندی شامل حقوق مدنی، سیاسی، فرهنگی، قضایی و اجتماعی اقتصادی میباشد. از سوی - دیگر شهر، شهروند و مدیریت شهری به عنوان مفاهیمی در ارتباط تنگاتنگ با هم هستند. برقراری شرایط و فرضیههای لازم برای تعامل بین عنصر مدیریت شهری که شامل شهروندان، نهادهای اداره کننده شهر، شورای اسلامی و بخش خصوصی است نیازمند قرارگرفتن بر مدار قانونمداری است. در این مقاله سعی شده است از سویی به اهمیت و جایگاه حقوق شهروندی پرداخته و حقوق شهروندی را در قانون اساسی تحلیل نمائیم و از دگر سوضمن تحلیل و تشریح مفهوم، پیشینه و خاستگاه شهروندی جایگاه آن در قوانین و مقررات شهری واکاری شود

کلیدواژه ها:

شهروند ، مدیریت شهری ، حقوق شهروندی ، قانون اساسی