معیارهای نوین طراحی و گزینش مسکن برای سالمندان با بررسی سابقه تاریخی آن در بریتانیا

درقرن حاضر باتوجه به موفقیت دراقدامات بهداشتی درمانی و تغییر الگوی بیماریها جمعیت سالمندان دنیا بویژه درکشورهای رو به توسعه ازقبیل ایران بیشترین نرخ رشد را داشته است بنابراین حفظ و ارتقای سلامت و کیفیت زندگی سالمندان به عنوان یک گروه جمعیتی اسیب پذیر بیش ازگذشته موردتوجه قرارمیگیرد بیشتر شدن جمعیت نتیجه توسعه است اما اگر دربرابر این نتیجه مثبت امادگی مواجهه وجود نداشته باشد باعوارض و پیامدهایی منفی روبرو خواهیم شد بدلیل عدم وجود مطالعات جامع درایران لازم است تابتوان درجهت ارتقای بهبود محیط برای سالمندان باطراحی مسکنی پایدار قدم برداشت لذا معماری به عنوان مقوله ای مطرح میگردد که درصورت برنامه ریزی و استفاده درست ازآن میتوان یک جامعه برتر و زندگی مطلوبتری را بوجود آورد بدلیل عدم توجه به نگرشی نو و عدم توجه به رویکردی نوین به سالمندی و مسکن سالمندی بر معماران و طراحیان است تا با طراحی نماسب و بادرنظر گرفتن احکام و اصول و استانداردهای مشخص ساکنان سالمند اینگونه مجموعه ها راازروزمرگی شدید که ازنوعی بی تفاوتی نسبت به محیط زندگی و فضاهای پیرامون ناشی می شودخارج کنند اهمیت و ضرورت مسکن گزینی برایسالمندان دربررسی های تحقیقات ازپیش موجود طراحی برای سالمندان درحالت نمونه موردی باقی مانده و درایران بصورت یک استاندارد ملی مورد بحث قرارنگرفته و به صورت عملی مطرح نشدها ست لذا پژوهش حاضر این ضرورت را درابعاد بین رشته ای انجام خواهد داد تا الگوهای عملی مناسب برای مسکن سالمندان راارایه کرده و ضرورت ایجاد چارچوب الگوی طرحی را بصورت کاربردی به انجام برساند

کلیدواژه ها:

تیپولوژی ، مسکن سالمندان ، بریتانیا ، طراحی ، برنامه ریزی