بررسی برخی از معیارهای وضعیت راهبری توسط موسسه بین المللی رتبه سنجی اعتبار S&P و سیاست های پیشنهادی و تطبیقی ایران و کشور ژاپن در این روستا

هدف اصلی از حسابرسی در سال‌های قبل از ابتدای قرن بیستم کشف تقلب بود، در نیمه اول این قرن، هدف حسابرسی از کشف تقلب فاصله گرفت و به سوی هدف جدید یعنی این که آیا صورت‌های مالی را منصفانه ارائه می‌شوند یا خیر تغییر یافته است. اطلاعات حسابداری برای صاحبان سرمایه، اعتباردهندگان، تحلیل‌گران مالی و سایر استفاده‌کنندگان که با استفاده از صورت‌های مالی به دنبال تعیین موقعیت مالی شرکت‌ها هستند دارای اهمیت زیادی می‌باشد. در راستای اعتمادسازی سرمایه‌داران، نظارت حسابرسان تأثیر و نقش بسزایی در اعتبار اطلاعات و ارقام ارائه شده در صورت‌ها مالی ایفا می‌کند. هدف این مقاله بررسی الزامات و رتبه‌بندی S&P در زمینه راهبری بنگاه و الزامات آن در حیطه حسابرسی می‌باشد. در ادامه مهمترین و مرتبط‌‌ترین بندهای سیاست‌های پیشنهادی این برنامه (باز سازماندهی صنعتی و اصلاح نرخ تمرکز جهت افزایش نرخ سودآوری و فعال‌سازی گردش مالی، بهبود و حفظ بنگاه‌های تولیدی، پشتیبانی از شروع، تغییر و احیای کسب و کار، پشتیبانی از بنگاه‌های کوچک و متوسط در بازارهای خارج از کشور، حفظ و توسعه تجمع بنگاه‌ها و صنایع، ایجاد پایگاهی برای اندازه‌گیری و ارزیابی عملکرد بنگاه‌ها، پشتیبانی از خرید و ادغام شرکت‌های کوچک و متوسط در یکدیگر) و ساختار صنعتی ژاپن با برنامه راهبردی بنگاه‌ها مورد تطبیق و ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

حسابرسی ، رتبه بندی S&P ، راهبری بنگاه ، ساختار صنعتی ژاپن