بررسی تأثیر دوره تصدی حسابرس بر نوع گزارش حسابرسی

ازیک طرف با توجه به رابطه نمایندگی و از طرف دیگر با توجه به نیاز افراد جامعه به اطلاعات قابل اتکا و مربوط جهتتصمیم گیری درست و مناسب، نیاز به مکانیزم هایی همچون انجام حسابرسی توسط حسابرسان مستقل حس میشود تا هم الزامیباشد برای مدیران به منظور انجام فعالیت ها در راستای بهترین منافع برای مالکان و هم ایجاد اطمینانی باشد از قابل اتکا بودناطلاعات برای استفاده کنندگان از نتایج اطلاعات. حامیان تغییر حسابرس باور دارند در صورت تغییر اجباری، حسابرسان درموقعیتی قرار می گیرند که قادر خواهند بود در مقابل فشارها و خواسته های مدیران مقاومت کرده و قضاوت بی طرفانه تری را اعمالنمایند، زیرا حضور طولانی مدت حسابرس در کنار یک صاحبکار، موجب ایجاد تمایلاتی برای حفظ و رعایت نقطه نظراتمدیریت صاحبکار می شود، لذا بر نوع گزارش حسابرس تأثیر می گذارد. در مقابل، مخالفان تغییر اجباری حسابرس عقیده دارندکه عوامل دیگری مانند حفظ شهرت و اعتبار و ترس از طرح دعاوی حقوقی حسابرسان را وادار به حفظ استقلال می کنند. آنهامعتقدند حسابرسان باگذشت زمان شناخت بهتری از فعالیت های صاحبکار به دست آورده و به این ترتیب توانایی شان در موردمناسب بودن یا نبودن رویه های حسابداری و گزارشگری افزایش یافته و لذا رابطه طولانی مدت حسابرس و صاحبکار می تواندکیفیت حسابرسی را بهبود بخشد.این تحقیق بر اساس نمونه ای متشکل از 56 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دورهای 8 ساله، 1392-1385بررسی شده است و نتایج حاکی از آن است که مطابق با نظر مخالفان تغییر اجباری حسابرس، برای دوره های تصدی کمتر از 9سال، رابطه مثبت معناداری بین دوره تصدی حسابرس و نوع گزارش حسابرس وجود داشته و حسابرسان باگذشت زمان شناختبهتری از فعالیت های صاحب کار به دست آورده و با توجه به عواملی چون حفظ اعتبار و شهرت و یا ترس از احتمال طرح دعاویحقوقی، حسابرس با حفظ استقلال خود و بدون تأثیرپذیری، گزارش حسابرسی خود را ارائه می دهد. اما برای دوره های تصدیبیشتر از 9 سال هیچگونه رابطه معناداری بین دوره تصدی حسابرس و نوع گزارش حسابرس وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

حسابرسی ، دوره تصدی حسابرس ، نوع گزارش حسابرسی