مقایسه و بررسی فعالیت لرزه خیزی در مکران شرقی و غربی و رابطه آن با گسل های آشکار منطقه

بررسی کانون سطحی زمین لرزه های زون فرورانش مکران نشان می دهد که کانون سطحی غالب زمین لرزه های دستگاهی منطقه، در یک امتداد شمالی - جنوبی در شرق چابهار و بیشتر در بخش شمالی یعنی حوالی گسل های مهم قصرقند و فیروزآباد واقع شده ا ند، بنابراین بخش شرق ی مکران فعالیت لرزه ای بالاتری را در مقایسه با بخش غربی نشان می دهد . بررسی روند کانون سطحی زمین لرزه های منطقه نشان می دهد که با وجود روند کلی شمال ی – جنوب ی برا ی زم ین لرزه ها ی منطقه ، روند زم ین لرزه ها ی با بزرگ ی کم در منطقه تا حد خ یلی خ وبی از روند گسل ها ی منطقه یعن ی روند شرقی – غرب ی تبع یت کرده در حال ی که زم ین لرزه ها ی با بزرگ ی بالا کمتر از ا ین روند تبع یت کرده و ب یشتر روند شمالغرب – جنوبشرق نشان می دهند . باید متذکر شد که عمق کانون ی زمین لرزه های بزرگ نسبت به زمین لرزه های کوچک نسبتاً بزرگتر می باشد بنابراین با توجه به این امر و روند شمالغرب – جنوبشرق زم ین لرزه ها ی بزرگ ، م ی توان آنها را به گسل ها یی با هم ین روند و در ز یر فل یش ها ی مکران نسبت داد طور ی که فعالیت آنها باعث فعال شدن گسل های سطحی و رخداد زمین لرزه های کوچکتر می شود .