بلایای طبیعی و بناهای تاریخی

میراث فرهنگی (Cultural Heritage) موجود در ایران به ویژه در بخش ابنیه ( با کاربری های متعدد و گوناگون ) از اهمیت والا و جایگاه خاصی در سطح منطقه و جهان برخوردار هستند . گذشت زمان و وقوع انواع حوادث طبیعی(Natural Disaster) در مناطق مختلف کشور، توانسته است خسارات قابل توجه و غیر قابل جبرانی به بناهای تاریخی بجامانده از قرنهای گذشته وارد آورد . در این میان برخی حوادث مانند زلزله (Earthquake) و سیل ، نقش بیشتر و م ؤثرتری در آسیب پذیری و تخریب این گونه آثار داشته است . در بررسی های بعمل آمده، مشخص شده است که سازه (Structure) و ساختار بسیاری از بناهای تاریخی (Historical Buildings) و با ارزش از نوع خشتی - گلی و آجری بوده و عموماً فاقد سیستم های مقاوم در برابر زمین لرزه می باشند . در این مقاله سعی شده است تأثیر زمین لرزه ( به عنوان مهمترین حادثه طبیعی ) بر اینگونه ابنیه مطالعه، بررسی و نقاط ضعف آنها شناسایی شده و ارائه گردد . بدیهی است با این هدف، می توان به راههای کاهش (Increase) اثرات زمین لرزه در خسارات و یا تخریب میراث فرهنگی عظیم کشورمان با رعایت اصول مقاوم سازی و استحکام بخشی سازه ها دست یافت . قابل ذکر است که پژوهش ان جام شده بصورت میدانی و تجربیات نویسنده و تحلیل موارد مزبور صورت پذیرفته است .