ارزیابی اولیه ناپایداری اراضی شیبدار جهت استفاده در طرح مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی

طرح مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی (ICZM) به منظور دستیابی به کاربری مطلوب اراضی ساحلی و فراهم کردن بستر اجرائی مدیریت سرزمین در حال تدوین است . یکی از ارکان مهم این طرح شناسائی محیطی منطقه ساحلی است که از آن جمله شناخت و بررسی شرایط ناپایداری ار اضی شیبدار ساحلی که در این مقاله به آن پرداخته شده است . پیرو شناخت این خصوصیات طرح کاربری مطلوب و ایمن از خطرات احتمالی قابل دستیابی و اجرا خواهد بود . منطقه مورد مطالعه منطقه ساحلی استان گیلان به شعاع 20 کیلومتری ساحل یا عرصه ای که طرح مدیریت یکپارچه اراضی ساحلی در آن اعمال می شود . برآورد اولیه ناپایداری ها در اراضی شیبدار ساحلی استان گیلان با استفاده از عامل شیب انجام شده است . منطقه ساحلی استان گیلان از یک سو در زون ساختمانی فعال البرزواقع شده و رخنمون واحدهای سنگی تا نوار ساحلی نیز کشیده شده است . از سوی د یگر پر بارش ترین منطقه ساحلی کشور به شمار می رود ، لذا این خصوصیات سبب شده شرایط پایداری و ناپایداری دامنه ها و اراضی شیبدار درآْن با دیگر مناطق ساحلی متفاوت باشد . نتایج بدست آمده نشان می دهند که منطقه ساحلی استان گیلان متشکل از 54/6 درصد عرصه های پایدار، 4/7 درصد نسبتاً پایدار، 9 درصد نسبتاً ناپایدار و 31/56 درصد ا ز عرصه ها و دامنه های ناپایدار می باشد . عرصه های ناپایدار در منطقه ساحلی مورد مطالعه به وسعت 167329 هکتار مساحت داشته و شواهد آن بیشتر به صورت زمین لغزشها به ویژه در بخشهای شرقی، سنگ لغزه ها ، اشکال فرسایش ی دیده می شوند . در این عرصه ها، شرایط برای روانگرایی خاکها در حضور مقادیر مناسب آب مهیا بوده وخزش دامنه ها وجود دارد .

کلیدواژه ها:

ناپایداری ، اراضی شیبدار ، مدیریت مناطق ساحلی (ICZM) ، عامل شیب ، استان گیلان