بررسی رسوبات وارده به سد گلستان 2 با تکیه بر اثر فرسایش واحدهای مختلف سنگی موجود در حوزه آبریز

منطقه بالا دست سد گلستان (2) با وسعتی بالغ بر 150 000 هکتار بخشی از زیر گ روه حوزه گرگانرود را تشکیل می دهد که تحت عنوان دو زیر حوزه یل چشمه و قرناوه به منظور ارائه راهکار مناسب جهت کاهش میزان رسوب وارده به سد مورد بررسی قرار می گیرد . در این تحقیق با استفاده از منابع موجود ( عکس های هوایی ، نقشه های پایه ، اطلاعات و کتب مربوط ) بازدیدهای مکرر زمینی ابتدا نقشه حوزه سد تهیه گردید ، سپس به کمک نرم افزار Arc View وسعت و محدوده سازندها و اراضی مشخص شده با تلفیق نقشه های فوق واحدهای کاری و الگوی نمونه برداری مهیا گردید . منطقه مورد مطالعه قسمتی از زون کپه داغ را تشکیل می دهد که قدیمی ترین سازندهای حوزه مربوط به دوره ژوراسیک و جوانترین رسوبات متعلق به آبرفت های عصر حاضر می باشد . با وجودی که سازند های چمن بید ، مزدوران ، زرد ، تیرگان ، سرچ شمه و سنگانه ، چهل کمان و خانگیران در منطقه از برونزد خوبی برخوردار است اما بیش از %70 منطقه را رسوبات کواترنر بخصوص لسها به خود اختصاص داده اند . با توجه به فرسایش پذیری بسیار بالای رسوبات کواترنر فرسایش پذیری حوزه را به کمک عوامل نه گانه پسیاک مورد بررسی قرار داده و نتایج حاصل حاکی از آن است که عامل فرسایش رودخانه ای و توپوگرافی به ترتیب موثرترین و کم اثرترین فاکتور در تولید رسوب حوزه می باشد . سپس از لسهای هوانزده اعماق جهت بررسی منشا آن نمونه گیری به عمل آمد نتایج هیدرومتری و تفسیر منحنی لسهای منطقه نشا ن داد : میانگین اندازه ذرات بین 7 فی تا حداکثر 5/4 فی متغیر است ، علاوه براین لسها از جورشدگی ضعیفی برخوردارند . پس از ارزیابی میزان کانیهای فرعی و همچنین مطالعات میکروسکپی و رسم منحنی هیستوگرام دانه ها سنگ منشا لسهای منطقه آذرین و منشا آن یخچالی – بادی برآورد گردید .