بررسی تحلیلی پیامدهای ناشی از گرایش افراطی به اموزش مجازی و فناوری ارتباطی و اطاعاتی

بی شک گسترش فناوری رایانه ای عمه عرصه های زندگی بشر از جمله تعلیم و تربیت را تحت تاثیر خود قرار داد ه است، به طوری که رابطه فناوری رایانه ای و آموزش و پرورش و نیز چگونگی کاربردهای آن مسئله روز است و اهمیت آن به قدری آشکار است که نمی توان به سادگی آن را نادیده گرفت. با مطالعات، تحقیقات و پیشرفت های شگرفی که در زمینه علوم رایانه ای به ویژه شبکه ارتباطات و هوش مصنوعی انجام می شود، نفش این فناوری در کلیه ابعاد وجودی انسان رو به افزایش است. پذیرش این واقعیت نباید به معنای تسلیم شدن بی قید و شرط تلقی شود، بلکه پذیرش آن در گام نخست به منزله خردورزی در زمینه اثرات و پیامدهای مثبت و منفی آن است. گام بعدی تصمیم گیری و برنامه ریزی در مورد چگونگی استفاده و محدوده کاربرد آن در تعیم و تربیت است. در این صورت فناوری رایانه ای و حوزه های مرتبط با آن ازجمله اموزش و پرورش مجازی در قلمرو فسلفه تعلیم و تربیت موضوعیت پیدا خواهد کرد . از این رو مقاله حاضر در صدد بررسی عواقب ناگوار ناشی از توجه بیشتر از حد به رایانه و به ویژه آموزش مجازی در آموزش و پرورش است. به دیگر سخن این نوشتار رویکردی انتقادی به آموزش مجازی دارد. برای رسیدن به این هدف، ابتدا لازم است معنا و مفهوم آموزش مجازی روشن شود. در حقیقت به نظر می آید بسیاری از مخاطرات و همچنین اثرات منفی اموزش مجازی و رایانه گرایی شدید، ناشی از برداشت های نادرست از این پدیده نوین است.