تلمبح به امام رضا در شعر کودک و نوجوان

امام هشتم شیعیان علی بن موسی که باعنوان امام رضا (ع)شهرت دارد در نگاه ایرانیان جایگاهی بس ویژه دارد و این بیش و پیش از هر چیزی زاده حضور تاریخی آن امام در جغرافیای ایران است توجهویزه ایرانیا به امام رضا (ع)موجب شده که گفتار و رفتار آن حضرت حضوری دیرینه در شعر پارسی داشته باشد و از دیر باز شاعران پارسی گودر اشعار خویش به محامد و مدایح رضوی پرداخته اند روزگار معاصر فارسی پرداخته روزگار معاصر و شعر کودک نیز از این قاعده مستثنی نیستدر این مقاله به بررسی جنبه های حضور امام رضا(ع) در شعر کودک معاصر فارسی پرداخته ایم و با روش توصیفی - تحلیلی جلوه های تازه ای از تاثیر آن امام همام را بر روان جمعی ایرانیان باز زنموده ایم نتیجه اینکه شعر کودکانه رضوی به سبب ذات آیینی اش خصلتی تلمیح گرا دارد و اگر از شگرد تناسب که شرط اولیه تالیف است و شگرد تشبیهات محسوس که رایج ترین شگرد تخیل برای ذهن های طبیعی گر است بگذریم شگرد تلمیح وسیع ترین کابرد را در آفرینش شعر کودکانه رضوی دارد

کلیدواژه ها:

امام رضا(ع) ، شعر کودک ، زیبایی شناسی ، نقد