بررسی و تحلیل تقابل های دو گانه در استان کودکانه درخت پیر و جنگل اخوان ثالث

در باور ساختار گرایان تقابل های دوگانه یکی از مفاهیم اساسی و کلیدی در ادبیات است که ساختار هر اثر برپایه ی آن بنا میشود این مفهوم با تلاش بر افزایش کشش و کشمکش داستان در دو سطح رو ساخت متشکل از شخصیت ،فضا ،اجسام،مکان و ... و ژرف ساخت شامل :رفتار و منش ،محتوا ،مضمون و توصیفات ،استوار میگردد ازآنجا که شالوده ی تمام داستان ها بویژه داستان های کودک ونوجوان برپایه ی تقابل های دوگانه شکل میگیرد نویسنده لاجرم برای رساندن مقصود و منظور خویش به مخاطب باید به خوبی و درستی از این مفهوم بهره بگیرد این پژوهش برآن است تا با بررسی تقابل های دوگانه در یکی از داستان های کودکان و نوجوانان با نام درخت پیر و جنگل اثر مهدی اخوان ثالث به معرفی و بازکاوی این اثر بپردازد و تقابل های شخصیتی را از بعد رفتار و تفکر به شیوه توصیفی - تحلیلی بررسی کند در این داستان تقابل ها با دو کارکرد درونی و بیرونی قابل شناسایی اشخاص طی کنش و کشمکش با یکدیگر سعی دارند خود را برحق جلوه دهند که در نهایت این نیروی خیر است که بر شر پیروز شده و شر بر شر بودن خود چه زبانی و چه باطنی معترف میگردد درمجموع میتوان گفت نقش تقابل های دو گانه در اثار داستانی کودکان و نوجوانان پر رنگ ملموس و غیر قابل انکار است به طوری که نویسندگان از این تقابل ها برای رسیدن به اهداف اخلاقی وآموزشی خود بهره های فروان برده اند

کلیدواژه ها:

تقابل های دو گانه ، داستان های کودکان و نوجوانان ، مهدی اخوان ثالث ، درخت پیر و جنگل