آسایش انسان در کویر، بررسی تاثیر عناصر اقلیمی بر معماری شهر یزد

ایران کشوری کوهستانی است که با توجه به عوارض جغرافیایی 4 نوع اقلیم دارد همچنین میزان متفاوت ترکیب گوناگون عوامل اقلیمی که خود تاشی از تفاوت موقعیت جغرافیایی مناطق مختلف است حوزه های اقلیمی متفاوتی را پدید می آورد که هر کدام ویژگی های خاصی دارند برای مثال فلات مرکزی ایران دارای آب و هوای گرم و خشک می باشد که میزان بارندگی در این منطقه کم و اختلاف دمای شب و روز آن بالاست. در نتیجه چنین اقلیمی معماری خاص خود را می طلبد همانطور که در معماری سنتی خانه های ایران رابطه ی بنا با اقلیم اولین و مهمترین نکته ای است که برای طراحان حائز اهمیت بوده است در ساخت و ساز سنتی ایران نیز آنچنان طراحی با شرایط اقلیمی هماهنگ در نظر گرفته شده است که فرد با وجود گرمای طاقت فرسا یا سرمای شدید بیرون در محیط خانه در کمال آرامش و آسایش به زندگی خود ادامه می دهد. اقلیم تا آنجا که به آسایش انسان مربوط می شود نتیجه ی متقابل عناصری چون تابش، خورشید، دما، رطوبت، وزش باد و میزان بارش می باشد این در حالیست که معماری خانه های کویری ایران با کمترین دخالت در محیط طبیعی و در هماهنگی کامل با محیطپیرامون خود بوده اند. این نوشتار با بررسی نمونه موردی خانه ی رسولیان در شهر یزد با رویکرد تابش که وافرترین و در صورت نادیده گرفتن آزار دهنده ترین عنصر این اقلیم می باشد می پردازد که محور آن بر بررسی توصیفی-تحلیلی استواراست و در پی نشان دادن تاثیر اقلیم بر ساخت و ساز در مناطق گرم و خشک ایران بیان می باشد که شهر یزد به دلیل معماری خاص و منحصر به فرد بودن به عنوان نمونه ی موردی در نظر گرفته شده است.

کلیدواژه ها:

طراحی اقلیمی ، آسایش حرارتی ، اقلیم شهری ، بادگیر ، یزد