بررسی اثر گذشت زمان حمل بر مقاومت فشاری 28 روزه بتن

زمان حمل بتن به عوامل متعددی بستگی دارد. از این جمله می توان به دمای محیط، طرح اختلاط بتن و خصوصیات مواد تشکیل دهنده ی بتن اشاره کرد. در پروژه های عملی در بسیاری مواقع به علت وجود عواملی چون ترافیک و فاصله ی زیاد کارخانه های ساخت بتن با کارگاه های ساختمانی مجبور به انتقال بتن در مدت زمان طولانی هستیم. این امر باعث می شود بتن ساخته شده در هنگام حمل و نقل زمان زیادی را در راه باشد. در مسافت های طولانی حمل بتن، هیدراتاسیون سیمان و در نتیجه گیرش بتن ممکن است در داخل تراک میکسر آغاز شود و در هنگام ریختن بتن در محل استفاده، کیفیت و در نتیجه و مقاومت و روانی آن در حد مطلوب نباشد. در این مقاله تاثیر گذشت زمان بر روی مقاومت فشاری 28 روزه نمونه های بتن ساخته شده با مصالح یکسان بر روی اسلامپ های تقریبا یکسان و عیارهای سیمان کامل یکسان مورد کنکاش قرار گرفته است. در واقع به دلیل عدم آگاهی دقیق از نسبت آب به سیمان پروژه های عملی و شرایط کارگاهی، سعی شده است معیار روانی جایگزین این پارامتر مهم در مقاومت فشاری بتن شود. به منظور برقراری یک رابطه ی ریاضی بین پارامترهای عیار، زمان حمل، اسلامپ و مقاومت فشاری بتن یک شبکه ی عصبی با الگوریتم ژنتیک در محیط فرترن کالیبره شده و زمان بهینه ی حمل بتن تحت اسلامپ و عیار ثابت برای این مدل در محیط لینگو به دست می آید. نتایج نشان دهنده ی تاثیر گذشت زمان بر کاهش مقاومت فشاری در زمان بیشتر از یک ساعت است

کلیدواژه ها:

زمان بهینه ی حمل بتن ، مقاومت فشاری 28 روزه ، کارایی بتن ، شبکه ی عصبی ، الگوریتم ژنتیک