تاملی ابتدایی بر پارادایم های طراحی مسکن با رویکرد اجتماعی

خانه نقطه آغازین و پایانی سفر روزانه انسان است ؛ سفری که هر روز با تجربیاتی جدید از محیط اطراف پایان می یابد . خانه گوشه ای است که شاید بتوان آن را مقدمه ای بر شکل گیری یک روند سالم و صحیح اجتماعی در کل جامعه دانست ؛ اما همزمان با رشد شهرها و افزایش تاثیرات تصمیم های اقتصادی و صاحبان سرمایه بر سرنوشت انسان ها ، مشکلات مسکن به عنوان نخستین بنای شکل دهنده شخصیت فردی روز به روز ملموس تر و واضح تر تاثیرات خود را نمایان ساخته است . این مقاله سعی بر تاملی بر مشکلات حاکم بر پارادایم های فکری موجود در نگرش به مسکن در جامعه امروز داشته و به طور کل تلاش بر عنوان این نکته دارد که عدم وجود یک نگرش همه جانبه به مسکن در طرح های فرادست و ندیدن این فضا به مثابه یک موجود زنده - حتی از باب کمی – قطعا در آینده تاثیرات غیر قابل جبرانی بر پیکره اجتماعی شهرها به جا خواهد گذاشت .

کلیدواژه ها:

مسکن ، پایداری اجتماعی ، اقتصاد ، اجتماع