مدلسازی الگوی پراکنش مونوکسید کربن و شاخص پوشش گیاهی از طریق سنجش از دور و GIS

گسترش شهرنشینی و رشد جمعیت زمینه استفاده بیش ازحد وسایل نقلیه و بالتبع افزایش الودگی را فراهم می آورد خصوصیت درشهرهای زیارتی و سیاحتی که علاوه برجمعیت خود سالیانه میزبان میلیونها زائر و توریست می باشند بیشتر مشهود است مشهد نیز جز یکی ازاین شهرهاست که همه ساله جمعیت زیادی را درخود جای داده است بنابراین باتوجه به اهمیت تاثیر الودگی هوا برسلامت انسان دراین تحقیق میزان آلودگی هوا ازنقطه نظر گاز مونوکسید کربن با استفادهاز روش وزندهی معکوس فاصله IDW مدلسازی شدهاست پوشش گیاهی نیز با استفاده ازتصویر ماهواره ای ETM+ و شاخص پوشش گیاهی NDVI برسی و درنهایت ارتباط این دو پارامتر درشهر مشهد ارزیابی گردید با مقایسه این دو پارامتر و همپوشانی آنها درمحیط GIS مناطق 3و5و12متر به عنوان مناطق آلوده تر و با پوشش گیاهی کمتر ارزیابی شده است ازطرفی منطقه ثامن با میزان الودگی کمتر ازلحاظ مونوکسید کربن و نیز پوشش گیاهی بیشتر شناخته شده است ارتباط متقابل بین دو مدل حاصل از همپوشانی نشان میدهد که با افزایش پوشش گیاهی می توان از میزان آلودگی این شهر کاست

کلیدواژه ها:

مدلسازی آلودگی هوا ، سنجش دور ، GIS ، IDW ، NDV وشهرمشهد