تحلیل وضعیت آلودگی هوا در تونلهای ترافیکی شهری بررسی موردی: شهر تهران

وجود منابع آلاینده متعدد در شهرها میتواند باعث کاهش کیفیت هوای شهرها گردد. در این بین منابع متحرک و خودروها از جمله اصلی ترین منابع الودگی میباشند. همچنین کیفیت هوا، به خصوص در اماکنی که بیشترین حضور افراد وجود دارد از اهمیت فراوانی برخوردار است تونلهای شهری به دلیل تردد بالای خوردها و مشکلاتی که در تخلیه مناسب الودگی های گازی وجود دارد از جمله این مکانها هستند لذا در این تحقیق به تعیین وضعیت غلظت آلاینده های گازی شامل مونواکسید کربن و دی اکسید نیتروژن برای یک تونل ترافیکی کلانشهر تهران همراه با بررسی تاثیر میزان تردد خودروها بر میزان غلظت آلاینده ها مورد بررسی پرداخته می شوداندازه گیری ها در طول دو روز برای پنج نقطه درون تونل و دو نقطه بیرون تونل در نوبتهای متعدد انجام گردید نتایج نشان دادند که بیشترین میزان آلودگی در فواصل منتهی به دهانه خروجی تونل وجود دارد برای مونواکسید کربن بیشترین میزان غلظت در زمان خاموش بودن سیستم تهویه تونل 45ppm به دست آمد. مشخص گردید که با فعالیت سیستم تهویه تونل در ظرفیت بالا، می توان حد استاندارد برای این آلاینده را برقرار کرد بیشترین میزان دی اکسید نیتروژن درون تونل ppm 0/2 ثبت گردید که تاثیر پذیرفته از تردد خوردوهای سنگین می باشند.

کلیدواژه ها:

الاینده های گازی هوا ، تونلهای شهری ، تردد خودروها ، سیستم تهویه تونل