بررسی موردی یک بازه آلودگی هوا:بازه زمانی 19 آبان الی 5 آذر سال 1395

در مطالعه حاضر ارتباط کیفیت هوای تهران با پارامترهای جوی در یک بازه هفده روزه 19) آبان الی 5 آذر ماه سال (1395 بررسی گردیده است. طی این دوره زمانی کیفیت هوای تهران برای چندین روز متوالی در شرایط نامطلوب قرار داشت 19) الی 29 آبان)، بهگونهای که بیشترین غلظت روزانه آلاینده PM2.5 در این بازه زمانی2/3 برابر استاندارد میانگین روزانه (35 µg/m3) بوده است و سپس با تغییر شرایط جوی و افزایش میزان ناپایداری جوی، شرایط کیفی هوا به سمت بهبودی تغییر پیدا نمود 30) آبان الی 5 آذر).جهت بررسی رفتار ذرات معلق در بازه مورد نظر PM10) و (PM2.5، تغییرات میانگین ساعتی و روزانه غلظت آلاینده های اندازه گیری شده در میانگین کل ایستگاه های شرکت کنترل کیفیت هوا واقع در تهران نسبت به تغییرات پارامترهای هواشناسی (دما، رطوبت نسبی، سرعت و جهت باد) اندازه گیری شده در ایستگاه هواشناسی مهرآباد مقایسه گردید. بررسیها نشان میدهد سرعت باد در اکثر روزهای این اپیزود از بزرگی بالایی برخوردار نبوده (میانگین سرعت باد 2 متر بر ثانیه) و برقراری شرایط جوی پایدار عامل موثری در تجمع آلاینده ها بوده است. همچنین ارتباط بین آلاینده های هوا و پارامترهای هواشناسی فوق الذکر با استفاده از روش محاسباتی ضریب همبستگی پیرسون برای دو بازه بحرانی آلودگی هوا و بهبود شرایط کیفی هوا بررسی شد. به طور کلی بر اساس نتایج حاصل از بررسیها، طی دوره مورد نظر ارتباط نوسانات ذرات معلق با تغییرات پارامترهای سرعت باد و رطوبت نسبی در جهت معکوس و با تغییرات دما به صورت مستقیم مشاهده شده است. همچنین بررسی پروفایل قایم دما برای روزهای مذکور به منظور ارزیابی نوسانات بیشینه ارتفاع لایه مرزی نیز نشان از استقرار جو آرام در منطقه و تداوم آن طی این بازه زمانی دارد که منجر به بروز شرایط کیفی نامطلوب شده بود.

کلیدواژه ها:

ذرات معلق ، اپیزود آلودگی هوا ، پارامترهای هواشناسی ، آلودگی هوا