بررسی روند تغییرات بلندمدت شاخص هواویز ماهواره ای در شهر تهران ومقایسه آن با غلظت ذرات معلق طی دوره سالهای 2004تا2014

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 321

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CANPM06_406

تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1397

چکیده مقاله:

در این تحقیق، روند بلندمدت تغییرات شاخص هواویز ماهوارهای و ذرات معلق PM10 زمینی در شهر تهران طی سالهای 2004 تا 2014 بررسی شده است و نشان داد که تغییرات میانگین سالانه دارای روند خاصی نیست ولی دارای چرخه چند ساله است. طی این دوره، بیشینه شاخص هواویز ماهوارهای در تابستان و کمینه آن در زمستان رخ داده است. روند بلندمدت شاخص هواویز ماهوارهای در زمستان افزایشی و در تابستان کاهشی بوده است. کاهش بارش سالانه همراه با افزایش شاخص سالانه هواویز و گرد و خاک میباشد. روند بلندمدت مقادیر فصلی شاخص هواویز ماهوارهای و آلاینده ذرات معلق PM10 زمینی شهر تهران تا حدودی مشابه هم میباشند ولی ضرایب همبستگی آن با شاخص هواویزها قوی ترند. در فصلهای بهار، تابستان و پاییز همبستگی مثبت قوی بین شاخص هواویز و غلظت آلاینده ذرات معلق PM10 برقرار است ولی بهترین تشابه و همبستگی مثبت مربوط به فصل تابستان است که میتواند در اثر افزایش خشکی هوا و کاهش بارش و فراهم بودن شرایط گسیل از سطح، رخ داده باشد. مقایسه تغییرات بلندمدت مقادیر ماهانه آلاینده ذرات معلق PM10 ایستگاه های مناطق شمال و جنوب تهران، تشابه در فصول زمستان و تابستان و عدم تشابه در فصول بهار و پاییز را نشان میدهد. یکی از عوامل موثر این عدم تشابه بهار و پاییزی به نظر می رسد وجود تفاوت در سیستم های گردش باد سینوپتیکی و گردش های محلی ناشی از کوه های شمال شهر در این فصول باشد.

نویسندگان

زهرا شرعی پور

دانش آموخته کارشناسی ارشد هواشناسی، موسسه ژیوفیزیک، دانشگاه تهران، ایران

عباسعلی علی اکبری بیدختی

استاد گروه فیزیک فضا، موسسه ژیوفیزیک، دانشگاه تهران، ایران