مقایسه طرحواره های لایه مرزی مدل WRF برای مطالعه آلودگی در شرایط برفی منطقه تهران

شرایط پایدار جو ناشی شده از وارونگی دمایی، تشدید کننده آلودگی در شهرهای بزرگ از جمله تهران هستند . مطالعات نشان میدهد که شرایط پایدار ناشی از وارونگی دما در اواخر پاییز و زمستانهای سرد به ویژه در روزهای برفی شکل میگیرد. از آنجا که بخش قابل توجه آلاینده های محیطی در لایه مرزی جو متمرکز هستند، مطالعه لایه مرزی به عنوان بستر آلودگی از اهمیت ویژهای برخوردار است. از طرف دیگر مهمترین مسیله در پیش بینی درست آلودگی در لایه مرزی انتخاب مناسب طرحواره لایه مرزی در مدلهای پیش بینی کننده است. در این پژوهش نتایج کاربست طرحواره های در دسترس لایه مرزی در مدل WRF در سه روز برفی در شهر تهران مورد ارزیابی و مقایسه قرار می گیرند. نتایج نشان میدهد که طرحواره MYNN3 بیشترین انطباق را با دادهای مشاهداتی دارد. علت اینکه طرحواره MYNN3 بعنوان قابل قبولترین طرحواره در دسترس برای پیش بینی یا شبیه سازی لایه مرزی شهر تهران تعیین شد ناشی از دلایلی نظری است از جمله بستار مورد استفاده در این طرحواره که از مرتبه دو است. نتیجه دور از انتظار این مقایسه عملکرد نامناسب طرحواره ACM2 است که با وجود مبانی نظری کاملتر نسبت به سایر طرحواره ها ، نتایج بدست آمده از آن عدم تطابق بیشتری نسبت به نتایج دیگر گزینه ها دارد. لذا انتخاب طرحواره ACM2 در مدل WRF برای شهر تهران در شرایط برفی توصیه نمی شود . نتایج این بررسی منحصرا محدود به شرایط برفی در شهر تهران است و عدم دقت سایر طرحواره ها نیز محدود به این شرایط می باشد.

کلیدواژه ها:

لایه مرزی ، مدل WRF ، طرحواره های محلی و غیر محلی