ارزیابی اقتصادی تعریض پل ستارخان از منظر کاهش آلایندگی و مصرف سوخت با بهره گیری از حسگرهای ترافیکی مبتنی بر بلوتوث

مجموعه آمار موجود در رابطه با منابع مختلف آلاینده هوا، 50 تا 80 درصد آلاینده های گازی موجود در جو را ناشی از منابع متحرک گزارش میکند. این مسیله بیانگر نقش ویژه وسایل نقلیه موتوری در کیفیت هوای شهر است. یکی از مهمترین پارامترهای تاثیرگذار در آلایندگی خودروها، ترافیک شهری است که میزان آن به طور کیفی با استفاده از سرعت متوسط خودروها، تعیین و دسته بندی میگردد . طی سالها پل ستارخان، یکی از مشکل سازترین گلوگاه های ترافیکی شهر تهران به شمار میرفته که علاوه بر افزایش مصرف سوخت و زمان سفر، تشدید نرخ آلایندگی خودروها و کاهش موضعی کیفیت هوا را بهمراه داشت که با اجرای عملیات تعریض درجای این پل در سال 1393، گره ترافیکی تا مقدار زیادی برطرف شده است. در پژوهش حاضر نیز، الگوهای ترافیکی قبل و بعد از تعریض پل، که از داده های حسگرهای ترافیکی بلوتوث نصب شده در این محدوده بدست آمده، بررسی شده که حاکی از افزایش چشمگیر سرعت عبوری خودروها است. با ترکیب اطلاعات سرعت متوسط عبوری و مدل انتشار آلایندگی و مصرف سوخت خودروهای سواری تهران، ارزیابی جامعی در رابطه با میزان کاهش آلایندگی و مصرف سوخت، و همچنین صرفهجوییهای اقتصادی ناشی از آن، صورت گرفته است. بطور خلاصه، صرفا در محدوده مورد بررسی، انتشار دی اکسیدکربن 9درصد، مونواکسیدکربن 7درصد، هیدروکربن های نسوخته 10درصد، اکسیدهای نیتروژن 4درصد و مصرف سوخت 9درصد کاهش یافته ولی انتشار ذرات معلق به میزان بسیار ناچیز 0/11)درصد) افزایش یافته است. صرفه جویی اقتصادی نیز 000،750،610،15 ریال در سال برآورد شده است.

کلیدواژه ها:

تعریض پل ستارخان ، مصرف سوخت ، انتشار آلاینده ها ، حسگرهای ترافیکی مبتنی بر بلوتوث