رتبه بندی عوامل موثر بر تفرج با استفاده از تکنیک AHP (مطالعه موردی باغ دلگشادرشیراز)

احداث پارک ها و منابع تفرجگاهی به عنوان وسیله ای برای گریز مردم از شلوغی و جمعیت در تمام نقاطی که تمدن شهری و صنعتی را پذیرا شده اند جزئی لاینفک از ساختار شهری به حساب می آید.در این تحقیق عواملی که به جذابیت پارک ها کمک می کنند و در نتیجه باعث تجربه خوب و رضایت مندی بازدید کننده می شوند مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار می گیرد.در ایران، تقاضای تفرجی در تفرجگاه ها با استفاده از روش مصاحبه و پرسشنامه برآورد شده است.پس از تجزیه و تحلیل پاسخ نامه ها مدیران پارک ها می توانند استراتژی های مدیریتی خود را بهبود بخشیده و از طریق برنامه ریزی، طرح ریزی و بازاریابی بهتر سعی در کاهش اثرات فاکتورهائی داشته باشند که استفاده مردم از پارک ها را محدود می کند.شهر شیراز به دلیل موقعیت و آثار بسیار برجسته تاریخی و فرهنگی ظرفیت تبدیل شدن به یکی از بزرگترین مراکز توریستی ایران در سطح بین المللی را داراست. بزرگترین موانع در راه رسیدن به این هدف ناتوانی سیاسی-مدیریتی، مشکلات مالی، مدیریت غیر تخصصی و ناکارآمد، ضعف زیرساخت ها و عدم تبلیغات مناسب است. دراین مطالعه به کاربرد تکنیک فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) در رتبه بندی عوامل موثر بر تفرج پرداخته شد و باغ دلگشای شیراز مورد مطالعه قرار گرفت. بدین منظورپرسشنامه طراحی شد.در پرسشنامه معیارهای اصلی و فرعی موءثر بر تقاضای تفرجی به صورت روش فرایندتحلیل سلسله مراتبی جهت انجام مقایسات زوجی و تعیین اهمیت نسبی درآمد و توسط کارشناسان تکمیل شد.بر اساس تجزیه تحلیل داده های پرسشنامه با به کار گیری نرم افزار ChoiceExpert، مشخص شد که جاذبه تاریخی مهمترین معیاروتسهیلات و منابع توریسم و قابلیت دسترسی به عنوان معیارهای بعدی از دید گردشگران می باشند.

کلیدواژه ها:

گردشگری و تفرج ، فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) ، پرسشنامه ، باغ دلگشا