اثر تغذیه ازت و ورمی کمپوست بر قندهای محلول و پرولین برگ گلرنگ درتنش خشکی

به منظور ارزیابی مقاومت گیاه گلرنگ به تنش خشکی در سطوح مختلف کود شیمیایی وورمی کمپوست و هم‌چنین اندازه‌گیری قندهای محلول و پرولین برگ و تعیین بهترین سطح مصرف این کودها تحقیقی در سال 1390 در مزرعه تحقیقاتی کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم‌آباد در قالب در اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در 3 تکرار به اجرا درآمد. تیمار اصلی در 2 سطح شامل آبیاری نرمال و تنش خشکی بعد گلدهی، ورمی کمپوست در 4 سطح شامل (صفر، 2، 4 و 6) تن در هکتار و هم‌چنین کود نیتروژن از منبع اوره نیز در 4 سطح شامل (صفر، 50، 100 و 150) کیلوگرم در هکتار بوده است. نتایج نشان داد که تنش خشکی و ورمی کمپوست بر پرولین و قندهای محلول برگ (P<0/5) و کود نیتروژن بر پرولین محلول کاهش یافته است. بطوریکه مقدار پرولین و قندهای محلول در شرایط تنش خشکی به ترتیب با میانگین 25/0 و 45/0 میلی‌گرم در لیتر بیشتر از تیمار آبیاری بوده است. هم‌چنین با مصرف کود نیتروژن از میزان تولید قندهای محلول نیز کاسته شده است. بطوریکه با مصرف 150 کیلوگرم کود اوره میزان پرولین و قندهای محلول برگ به ترتیب 27/0 و 68/0 میلی‌لیتر در لیتر بوده است.

کلیدواژه ها:

تنش خشکی ، ازت ، ورمی کمپوست ، بر قندهای محلول برگ ، پرولین برگ ، گلرنگ