تغییر مقادیر کار در شرایط عمومی پیمان ایران و ترکیه و فیدیک

در کشور ما پروژه های بسیار زیادی دیده می شود که با چند سال و یا گاها با دو یا چند برابر مدت اولیه پیش بینی شده در پیمان ، به پایان می رسند ، گاها بعضی از پروژه ها با چنان تاخیری به پایان می رسند که دیگر توجیه اقتصادی نداشته و یا حتی از نظر کاربردی هم اهداف اولیه طرح را برآورد نمی کنند و بعضی دیگر قبل از اتمام و تکمیل شدن ، به دست عوامل جوی تخریب و از بین می روند . رکود و عدم پیشرفت متناسب در اجرای پروژه های عمرانی ، که به نوعی زیربنای توسعه کشور را تشکیل می دهند ، سالانه حجم عظیمی از منابع ملی را بدلیل عوامل گوناگون صرف می نماید . یکی از عوامل چالش برانگیز و موثر در افزایش مدت پیمان ، تغییر مقادیر کار می باشد که بدین منظور در این مقاله برخی از کاستی ها و تناقضات اساسی موجود در ماده 29 شرایط عمومی پیمان ، مورد بررسی قرار گرفته و سپس پیشنهادهایی برای اصلاح و یا نحوه تکمیل شرایط خصوصی ارایه می گردد . با مقایسه شرایط عمومی پیمان کشورهای ایران و ترکیه و فیدیک، سعی در شناسایی نکات ضعف و قوت آنها نموده و با تحلیل گزارشات حاصله ، سعی شده است که پاسخی مناسب به آنها داده شود تا مشکلات احتمالی موجود رفع گردند .

کلیدواژه ها:

پروژه ، پروژه های عمرانی ، فیدیک ، شرایط عمومی پیمان ، تغییر مقادیر کار