بررسی مقایسه ای بین روش های اجرای ساختمان های پرتودرمانی (بتن معمولی، روش بتن سنگین و سنگدانه آهنی) در ایران

با گسترش طرح های تولید انبوه بتن سپرگونه در کشور، نیاز به تغییر رویه های جاری و بهرهگیری از شیوه های صنعتی در ساخت مراکز پرتودرمانی بیش از پیش احساس میشود. منظور از صنعتی سازی ساختمان استفاده از روشهای نوین کارخانه ای با رویکرد تولید به منظور کاهش هزینه، افزایش سرعت اجرا و افزایش کیفیت در پروژه های عمرانی میباشد. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر روشهای استفاده از بتن معمولی، بتن سنگین و سنگدانه های آهنی در توسعه ساختمانهای پرتودرمانی در ایران است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی، به لحاظ ماهیت توصیفی و از لحاظ روش پیمایشی است. جامعه آماری را 180 نفر از مدیران و مشتریان ساختمانهای پرتو درمانی تشکیل داد. بر اساس فرمول کوکران حجم نمونه 122 نفر برآورد شد. در این پژوهش، به بررسی و اولویت بندی تاثیراتی که بتن معمولی، روش بتن سنگین و سنگدانه آهنی دارند، با استفاده از معیارهای تصمیمگیری چندمعیاره (MCDM) ، پرداخته شد. مولفه های شناسایی شده در زمینه تاثیرات بتن معمولی، روش بتن سنگین و سنگدانه آهنی، با توجه به بافت محتوایی پژوهش بر حسب نظرات خبرگان تعدیل شد و پرسشنامه هایی در میان خبرگان و متخصصان صنعت ساخت و ساز توزیع شد. با استفاده از نرم افزار Super decision وزن و درجه اهمیت هر یک از این تاثیرات مشخص و اولویتبندی شد. همچنین گامهای رتبه بندی و اولویت هریک از تاثیرات این روشهای صنعتی، با استفاده از تکنیک تحلیل شبکهای (ANP) و نرم افزار مربوطه انجام گرفت. نتایج نشان داد، معیار مالی و هزینه های موجود با 0/36423 امتیاز رتبه اول، معیار فرهنگ سازی با 0/32211 امتیاز در رتبه دوم، معیار کیفیت با 0/15763 امتیاز در رتبه سوم و مشتری مداری با 0/15603 امتیاز در جایگاه چهارم قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

ساختمانهای پرتو درمانی ، اجرای ساختمان ، بتن معمولی ، بتن سنگین ، سنگدانه آهنی