بهسازی لرزه ای قاب های خمشی بتنی با انواع مهاربندهای فولادی بر اساس سطوح عملکرد

روش طراحی بر اساس سطوح عملکرد سر آغاز فصلی نو در عرصه لرزه ای سازه هاست. در این روش بررسی رفتار سازه با تاکید بر عملکرد هر یک از اعضا در محدوده غیر خطی صورت می گیرد؛ با ورود و جایگزینی روش طراحی بر اساس عملکرد به جای روش قدیمی طراحی بر اساس نیرو، بسیاری از آیین نامه های طراحی در حال گذر از یکسری تغییرات بنیادی می باشند. در حقیقت هدف اصلی از طراحی لرزهای بر اساس عملکرد این است که طراحان را قادر سازد تا سازه هایی طراحی کنند که عملکردشان قابل پیشبینی باشد. در نسل جدید آیین نامه ها (نظریه نشریه (360 طراحی لرزهای بر اساس روش عملکرد میباشد. در این روش برای رسیدن ساختمان به سطح عملکرد مورد نظر، نیاز به ارزیابی دقیق ساختمان و انجام تحلیل های غیر خطی می باشد. در تحلیلهای غیر خطی رفتار واقعی سازه و تشکیل مفصل پلاستیک در سازه به طور کامل مورد ارزیابی قرار میگیرد. قاب خمشی بتنی از جمله پرکاربردترین سیستم های باربر لرزه ای در سازه های بتنی است. مهمترین حسن آن شکل پذیری بالا و امکان تخصیص فضای مناسب به طراحان معماری میباشد. یکی از روشهای مقاومسازی در ساختمان های بتن آرمه به کارگیری مهاربندهای فولادی متصل به قاب بتنی است. در این پایاننامه قابهای خمشی بتنی 4و 10 طبقه طراحی شده براساس ویرایش دوم استاندارد 2800 طراحی و سپس براساس آیین نامه های موجود، با استفاده از مهاربندهای فولادی همگرا و واگرا مقاوم سازی شده و سطوح عملکرد و پارامترهای لرزه ای آنها مقایسه میشود. برای بهسازی از استاندارد ASCE41-13 که نشریه 360 بهسازی نیز مطابق آن میباشد، استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

بهسازی لرزه ای ، مقاوم سازی ، سطح عملکرد ، قاب خمشی بتنی