مقطع بهینه برای تیر پیوند در مهاربند واگرا

در مقابله با بارهای جانبی از جمله زمین لرزه، سیستمهای سازهای مختلفی مورد استفاده قرار میگیرد. هریک از این سیستمها در فرایند مقابله با نیروهای جانبی در ناحیه خطی و غیرخطی مزیتها و معایبی دارند. از جمله قابهای هممحور به علت داشتن ساختار خرپایی، دارای سختی جانبی مناسبی میباشند اما به علت کمانش بادبند قطری، خرابی آن ترد و درنتیجه شکل پذیری پایینی دارند، قابهای خمشی هم شکل پذیری مناسبی را به سبب جاری شدن خمشی المانهای تیر از خود نشان میدهند اما سختی محدودی دارند. در مقابل این دو سیستم، قاب با مهاربندی واگرا از سختی بالا و قدرت جذب انرژی مطلوبی برخوردار است. در این سیستم مهاربندی، سختی و شکل پذیری مورد نیاز قاب توسط تیر پیوند که یکی از مهمترین اجزاء قاب میباشد، تامین میگردد، که میزان آن بستگی به مشخصات و جزییات تیر پیوند دارد. بهترین حالت جهت تامین سختی و شکل پذیری مطلوب، هنگامی ایجاد میشود که تیر پیوند درمحدوده برش عمل نماید. در این تحقیق، ضمن استفاده از مدل اجزاء محدود و نرم افزار ABAQUS، به بررسی طول و مقطع بهینه تیر پیوند در یک قاب یک طبقه که دارای سختی جانبی مناسب و قابلیت جذب و استهلاک انرژی بالا باشد، خواهیم پرداخت.

کلیدواژه ها:

قاب واگرا ، تیر پیوند ، سختی جانبی ، تغییر شکل پلاستیک ، استهلاک انرژی