بررسی امکان نگاه تاویلی به ارکان معماری سنتی ایرانی در طراحی معماری مساجد معاصر

کنکاش معماری بومی معاصر ایرانی در کنار دیگر مسایل منشعب شده از هویت در هنر از موضوعات مهم عصر حاضر می باشد. ایران با داشتن سابقه ای غنی در هنر، دارای هویتی است که نمی توان آن را نادیده گرفت. بنابراین با نگرشی تاویلی، در هویت کم رنگ شده امروز و با بهره گیری از امکانات روز جهان که امروزه در اختیار ما قرار گرفته است می توان به ریشه های غنی خود، بازگشتی به آینده داشته باشیم. معماری سنتی ما چه قبل و چه بعد از اسلام دارای ارکانی است که عموما ثابت بوده و همه آنها بر خواسته از هویت و فرهنگ این سرزمین است. این ارکان بنا به فراخور زمان خود در فرم و شکلی به منصه ظهور رسید که امروزه می تواند با توجه به امکانات موجود فرمی دیگر به خود گیرد. بنابه توجه فراوان معماری سنتیذبه مبحث معنا، تبلور این رکن در فضاهای عبادی به خصوص مسجد بیشتر نمود داشت و آن را می توان در جای جای مساجد دید و لمس کرد. در این تحقیق مطالعات به روش توصیفیB تحلیلی که شامل مطالعات کتابخانه ای در زمینه مبانی نظری موضوع اصلی؛ ارزیابی و درک مبانی و مفاهیم مسجد، عبادتگاه، عناصر تشکیل دهنده ی آن، و بررسی تاثیرات بومی و وارداتی بر مباحث هویتی موثر بر معماری عصر حاضر می باشد.

کلیدواژه ها:

معماری سنتی ، نگرش تاویلی ، معماری معاصر ، هنر اسلامی