بررسی نماهای زیستی و تاثیرات زیست محیطی آن در شهر

مفهوم پایداری در دهه 1970میلادی، نتیجه آگاهی بشر نسبت به مسایل محیط زیست و مشکلات فرهنگی- اجتماعی و اقتصادی می باشد. یکی از مهمترین اهداف توسعه پایدار، حفظ طبیعت و اصلاح نگاه به آن است و تجلی توسعه پایدار در حوزه محیط ساخته شده، معماری پایدار نامیده می شود. با اینکه نتایج بحرانهای امروزی به خوبی شناسایی شدهاند ولی بسیاری از راه حل های ارایه شده نسبت به مشکلات محیطی در معماری پایدار، به نظر ناکارآمد و ناقص می آیند. چرا که با وجود ارایه راه حل هایی که در جهت رفع مشکلات محیطی بر میآید، اما رویکرد آنها نسبت به طبیعت همچنان گسسته است و ارزش همیشگی طبیعت احیا نشده باقی میماند. به دلایل مختلف، امروزه پایداری یک رویکرد حایز اهمیت بین معماری و محیط زیست است .هر چند توسعه پایدار ریشه های اکولوژیکی و اقتصادی و فرهنگی- اجتماعی دارد، ولی با جستجو درباره معضلات پیشروی انسان معاصر و راهحل آنها در معماری پایدار، نقش طبیعت هر چه بیشتر آشکار میگردد. در چالش های بحران انرژی و تغییرات اقلیمی، معماران شروع به توسعه رویکردهای جدیدی برای رسیدگی به تقاضای انرژی در ساختمانها کردند. ساختمانها بخش قابل توجهی از کل انرژی و انتشار کربن در سراسر جهان را تشکیل میدهند و نقش مهمی در شکل گیری استراتژیهای توسعه پایدار بازی میکنندیکی از این رویکردها نماهای زیستی است که در ده هی اخیر جایگاه مهمی را به خود اختصاص داده است. آنچه در این مقاله مورد توجه قرار گرفته است ،معرفی انواع نماهای زیستی و مسیولیت زیست محیطی آنها است.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، معماری ، انرژی ، نماهای زیستی