بازشناسی و تاثیرات گره چینی آجری در سر در خانه های عصر قاجار نمونه موردی شهر اهواز

ساختمان های امروزی دچار بحران هویت، بحران اصالت و بحران معنا گشته اند امروزه احساس انسان در رابطه با مکان به دلیل اهمیت آن در طراحی های مختلف وابسته به گروه های مختلف اجتماعی مانند سالخوردگان و افراد بی خانمان، یا تاثیرات فرهنگ بر ترجیحات مکان و ... محور بسیاری از تحقیقات گردیده، اما با بحرانی که امروزه گریبان گیر ساختمان ها، خیابان ها و محله های ما گشته، رابطه انسان را با مکان خدشه دار کرده است که تبعاتی مانند احساس بی هویتی و بی ریشگی و... در فرد بروز می کند و فرد دیگر نمی تواند با مکان محل زندگی خود رابطه مثبتی که در لایه های ذهن او جا باز کند و ایجاد خاطره و دلبستگی کند برقرار نماید. تحقق انس با فضای معماری و خاطره انگیز بودن آن یکی از ارکان معماری پایدار می باشد که در ورودی بناها نمایانگر است. گره چینی صرفا0 به منزله یک تزیین خاص و یا بیان احساس هنرمند نیست، بلکه هدف از ساخت آثار هنری گره چینی از جانب هنرمندان سنتی دو چیز بوده است؛ حرکت بر اساس معرفت خود آنها و هدایت دیگران به سوی این معرفت .در این پژوهش در راستای بازشناسی گره چینی آجری در ورودی ها در معماری دوره قاجار که به عنوان جلوه گاه هنر و فرهنگ مردمان خوزستان و تاثیر این نقوش در ایجاد حس تعلق و انس به فضای معماری یکی از نمونه های با ارزش بافت مسکونی شهر اهواز را مورد بررسی قرار دادیم . پژوهش حاضر با مشاهده و برداشت میدانی و روش کتابخانه ای مورد بررسی قرار گرفته است .

کلیدواژه ها:

گره چینی آجری ، سر در ورودی ، اهواز ، دلبستگی به مکان