بررسی عدم قطعیت پارامترهای ژیوتکنیکی در تحلیل اندرکنش تونل های متقاطع غیرهم سطح

به دلیل وجود عدم قطعیت در تعیین پارامترهای ژیوتکنیکی، لازم است پروژه های با اهمیت زیاد از دیدگاه احتمالاتی مورد مطالعه قرارگیرند. با توجه به اهمیت پایداری محل تقاطع غیرهم سطح تونلهای شهری، در این مطالعه محل عبور خط 7 متروی تهران از بالای خط 6 تحلیل گردید. بر این اساس، از نرم افزار FLAC3D جهت مدلسازی عددی مسیله مورد نظر و از روش مونتکارلو برای تولید اعداد تصادفی و اختصاص توزیع های احتمالاتی متغیرهای ژیوتکنیکی استفاده شد. برای هر مجموعه ی اعداد تصادفی، جابجایی ها در چهار نقطه از تونل موجود ثبت شده و توزیع احتمالاتی اختصاص داده شد. با استفاده از این توزیع ها میتوان در مورد احتمال وقوع جابجاییهایی بیشتر یا کمتر از مقداری خاص در هر نقطه و به طور کلی میزان ریسک موجود، قضاوت مهندسی انجام داد . نتایج نشان داد که علیرغم اینکه متغیرهای ورودی از توزیع نرمال تبعیت میکنند، پارامترهای خروجی توزیع متقارنی ندارند و از توزیع نرمال تبعیت نمیکنند . همچنین جابجایی های به دست آمده از تحلیل با استفاده از روش قطعی با مقادیر میانگین به دست آمده از تحلیلهای احتمالاتی یکسان نیست. به ازای کلیه پارامترهای تصادفی، احتمال وقوع جابجاییهای بزرگتر از مقدار میانگین در کف و سمت راست تونل موجود به دلیل حفاری تونل جدید به ترتیب % 56 و % 55/5 است.

کلیدواژه ها:

تونلهای متقاطع ، تحلیل احتمالاتی ، روش مونت کارلو ، پایداری ، توزیع های احتمالاتی