تحلیلی بر معماری تادائو آندو

هر معماری پست مدرن معماری برآمده از زیبایی شناسی و معناشناسی فضایی ویژه ای است که آنرا از معماری دوران گذشته خود متمایز می سازد . گرایش های منطقه گرایانه معماری پست مدرن ژاپن از این دست است. معماری تادائوآندو، معمار معاصر برجسته ژاپنی، به عللی چون توجه خاص وی به مفاهیم زیبایی شناسانه و نیز بهره گیری از فرم های حداقلی، موضوع بررسی این نوشتار قرار گرفته است. در این راستا مقاله حاضر با تکیه بر مطالعات اسنادی و کتابخانه ای و روش تحلیلی توصیفی سعی بر تدوین کاوشی در این باره نموده است.نگارنده بر این باور است که میتوان کارهای آندو را براساس ساختار و کالبد به سه بخش معماری یگانه انگاری، دوگانه انگاری و کثرت گرایی تقسیم بندی نمود . معماری آندو براساس شاکله اصلی زیباییشناسی ژاپن بر محوریت برانگیختناحساسات انسانی و نیز ارتباط با طبیعت شکل گرفته و دارای مولفه های منطقه گرایانه است.

کلیدواژه ها:

تادائو آندو ، طبیعت ، هویت ، زیبایی شناسی ژاپنی