تبیین شاخص های هویت مکان در بافت های تاریخی، نمونه موردی: بافت تاریخی جوباره اصفهان

هر تمام مجموعه های زیستی اعم از شهرها و روستاها آکنده از خاطرات شکل گرفته در ذهن ساکنان می باشد. در دنیای مدرن امروزی کمرنگ تر شدن این خاطرات و قطع ارتباط با گذشته بر عدم توجه به بسیاری از این خاطره های مشترک دامن زده است که باعث از بین رفتن مکان های تداعی کننده گذشته شده و یا آنچنان دچار تغییر شده اند که رنگ بوی گذشته را دیگر ندارند. در کشور ما امروزه شاهد بسیاری از این دگرگونی ها بخصوص در بافت های ارزشمند تاریخی خود هستیم. بافت های تاریخی تداعی کننده مقطعی از زمان هستند که نشان دهنده شکل گیری شهرها براساس اهداف، نیاز ها و سلایق مردم می باشند. به بیان دیگر ساختار فضایی و کالبدی شهر مطابق با نیاز مردم و ساکنان بوده. اما با مطرح شدن مباحثی چون مدرنیته، مداخلات انجام شده در بافت ها با توسعه سریع و بدون در نظر گرفتن ذهنیات و تعلقات شهروندان منجر به زوال و نابودی هویت مکان در شهرها، محلات و بافت تاریخی شده است. در این مقاله برآنیم که با رویکرد تحلیلی و از طریق مطالعات کتابخانه ای و اسنادی به بررسی مولفه ها و شاخص های هویت مکان در بافت های تاریخی بپردازیم . محله تاریخی جوباره واقع در منطقه سه اصفهان با توجه به پیشینه تاریخی غنی و وجود عناصر با ارزش تاریخی که دارد دچار از بین رفتن هویت مکان خود شده است که ازمهمترین دلایل بروز این معضل میتوان به توسعه ی سریع و نادرست بدون توجه به بستر محیطی و عوامل هویت ساز این بافت اشاره کرد. در این پژوهش با توجه به بررسی بافت تاریخی جوباره در نهایت به استخراج عوامل سازنده هویت مکان در این بافت تاریخی و به بررسی عواملی که منجر به ارتقا این شاخص ها در این شده است پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

هویت مکان ، بافت تاریخی ، محله جوباره ، شهر اصفهان