بررسی تناسبات سطح پنجره و فضاهای اصلی در دوره قاجار

در خانه های سنتی دوره ی قدیم معمولا ابعاد و اندازه فضاهای اصلی و بازشوها براساس اقلیم طراحی می شده که باسخگوی نیاز های ساکنین این خانه ها بوده است.در این تحقیق سعی شده با بررسی بناهای دوره ی قاجار بویژه خانههای تاریخی شهر تبریز نسبت تناسبات سطح بنجره و فضاهای اصلی شامل طنبی ها اتاق خواب ها و گوشواره ها مورد بررسی قرار گیرد که آیا این ابعاد و اندازه ها باتوجه به اقلیم خاص تبریز از یک مدول یا بیمون خاصی بیروی می کرده اند و برای باسخگویی به سوال تحقیق خانه هایی به صورت استنادی به عنوان نمونه موردی مورد بررسی قراررفته اند و برای تحلیل و مقایسه اندازه ها از روش همبستگی استفاده شده است. تا در صورت اثبات این موضوع بتوان از آن در طراحی ساختمان های مسکونی امروزی جهت حداکثر صرفه جویی در انرژی های گرمایشی سرمایشی استفاده نمود

کلیدواژه ها:

تناسبات ، پنجره ، فضای اصلی (طنبی) ، قاجار ، تبریز