بررسی اثر حضور نانولاستیک در ریزساختار بتن خودمتراکم با سن کم

نانوتکنولوژی رویکرد جدیدی در تمام رشته ها است و چشم اندازی جدید از تولید در مقیاس نانو را با خواص و چیدمان اتمی متفاوت ارائه می دهد. در واقع هدف نانو تکنولوژی ساخت و اشیاء اتم به اتم با خواصی کاملا نو و متفاوت می باشد. همچنین از طرفی گسترش صنعت خودرو سازی سبب شده است تا وجود لاستیک های مستعمل به عنوان یکی از آلوده کننده های زیست محیطی در دهه های اخیر مورد توجه محققین قرار گیرد. از جمله شیوه های پیشنهاد شده برای کاربرد این مواد زاید استفاده از آن ها در بتن است. در تحقیق حاضر نمونه های بتنی حاوی 1، 3، 5 درصد نانولاستیک و با نسبت های مختلف آب به سیمان ساخته شده اند. نمونه ها در سن 7 روزه شکسته و رفتار آن ها با یکدیگر مورد مقایسه قرار گرفته است. جهت بررسی ریز ساختار نمونه ها از میکروسکوپ الکترونی روبشی SEM استفاده شده است. تاثیر جایگزینی نانولاستیک (از تبدیل پودر لاستیک به ذرات نانو به دست آمده) با سیمان بررسی شده است. از نتایج آن ها مشخص است که با افزایش درصد نانولاستیک بیش از 1 درصد وزن سیمان تاثیر مخرب بر مقاومت فشاری داشته و با افزودن نانوسیلیس تا حدودی خصوصیات بتن بهبود می یابد

کلیدواژه ها:

بتن خودمتراکم ، SEM ، نانولاستیک ، مقاومت فشاری