تبیین فقدان منظر شهری به مثابه پرابلماتیک خیابانی مطالعه موردی: بلوار آیت اله هاشمی رفسنجانی (ملاصدرا) شهر زنجان

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 292

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CAUCONF02_358

تاریخ نمایه سازی: 24 خرداد 1399

چکیده مقاله:

در انعکاس اندیشه های مدرنیستی شهرها، کلانشهرها، و پسا کلانشهرها منظر خیابانی، هنری در ساخت و ترکیب عینیت های برای تجربه شهری و خوانشی از ساختار شهر است، منظر، هویتی از شهر است که می تواند خوانا و یا مبهم و نآشنا باشد. تضعیف پراکسیس های اجتماعی، نمود اتومبیل محوری مطلق، اغتشاشات بصری و بی منظری، گم گشتگی محله ایی حاصل ظهور بزرگراه ها و اتوبان های مواصلاتی، افول فرهنگ سنتی و تحدید حیات اجتماعی، تخریب هویتمندی شهری و مهم تر از همه فقدان مقیاس انسانی در خیابان، سال هاست که به موجب مدرنیسم عقیم و ناکارآمد، همچنان مسئله مندی شهرها بوده است. خیابان شهر پسا نوگرا به عنوان بستر مکانی هم پیوندی انسان و فضا و نیز آغازی برکنشگری های اجتماعی فرهنگی، بالندگی های اقتصادی و تحولات سیاسی همواره در معرض داوری و قضاوت ساکنانش قرار می گیرد. این پژوهش مسئله مندی (پرابلماتیک) منظر خیابان های امروزی را که نشانی از تقلیل در زیبایی شناسی شهری و حذف منظر می باشند، را به چالش می کشد. از این روست که بررسی پرابلماتیک خیابانی همواره دغدغه برنامه ریزان قرن اخیر بوده است. و برآن است تا در قالب تحقیقی توصیفی با رویکردی پدیدارشناسی و مطالعه ی ماهیتی، خیابانی را بطور مستقیم و با کمک مطالعات میدانی، کتابخانه ای، ارائه ی جدول سوات و مدل مفهومی بر مبنای معیارهای کارکردی، ادارکی و کالبدی منظر شهری راهبردهایی را با استفاده از تکنیک آیدا در قلمرو مطالاتی تحقیق که یکی از خیابان های شهر زنجان می باشد به انجام رساند.

نویسندگان

عیسی پیری

استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه زنجان

لیلا هاشمی

دانشجوی کارشناسی ارشد، جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه زنجان