ارزیابی لرزه ای ساختمان های بتن مسلح بر اساس سطح عملکرد (موجود در شهر بوشهر)

با توجه به اهمیت طرح لرزه ای سازه و تغییرات انجام گرفته در ویرایش چهارم استاندارد 2800 ایران، ضروری است که ساختمان های ساخته شده بر اساس ویرایش های قبلی را مجدد ارزیابی نمود تا در صورت عدم برآورد نیازهای لرزه ای، بهسازی و مقاوم سازی سازه ها انجام شود. به منظور بررسی عملکرد ساختمانها در هنگام زلزله باید تحلیل غیر خطی صورت گیرد و تغییر مکان ها، محل تشکیل مفاصل پلاستیک و نحوه توزیع آنها مشخص شود. گام مهم در طراحی لرزه ای بر اساس عملکرد، تخمین پاسخ لرزه ای غیر خطی سازه ها می باشد. برای این منظور روشهای تحلیل دینامیکی غیر خطی (تحلیل تاریخچه زمانی) و تحلیل استاتیکی غیرخطی (تحلیل پوش آور) پیشنهاد می شود. انتخاب مناسبترین روش تقویت برای هر ساختمان، ویژه همان ساختمان است، به عبارت دیگر برای تقویت هر ساختمان، باید با توجه به عوامل زلزله خیزی منطقه، هزینه های تقویت، کاربرد ساختمان، معماری و ... یک راه حل ویژه در نظر گرفته شود. در این پژوهش کاربرد روش های استفاده از دیواربرشی، مهاربند و روکش تیر یا ستون برای سه نمونه ساختمان 4، 7 و 12 طبقه در شهر بوشهر مورد بررسی و ارزیابی قرار خواهد گرفت.

کلیدواژه ها:

ویرایش چهارم استاندارد 2800 ایران ، تحلیل تاریخچه زمانی ، تحلیل پوش آور ، بهسازی لرزه ای