تدوین برنامه مدیریت رواناب سطحی در شهر تربت حیدریه با استفاده از مدل SWMM

در طراحی شبکه ی فا ضلاب و شبکه ی جمع آوری آبهای سطحی با افزایش و و سیع تر شدن سطح شبکه، مقدار خطاهای طراحی افزایش مییابد. برای کاهش این خطا نیاز به طراحی دقیقتر شبکه میباشد. استفاده از مدل های رایانه ای کمک شایانی به طراحی دقیق و به دست آوردن طرح اقتصادی مفید میکنند. در این مطالعه با استفاده از مدل ریاضی SWMM به تدوین برنامه مدیریت رواناب سطحی شهر تربت حیدریه پرداخته شده است. برای واسنجی مدل از دو واقعه بارش طرح با دوره بازگشت های دو ساله و پنج سال استفاده شد. شاخص های کارایی مدل در این تحقیق عبارتند از: ناش- ساتکلیف، اریبی مدل در برآورد حجم جریان، درصد خطا در دبی اوج و ریشه مربعات خطا در برآورد مولفه های جریان. نتایج حاصل از واسنجی مدل نشان میدهد که دبی اوج و حجم جریان شبیه سازی شده انطباق خوبی با مقادیر مشاهداتی دارد. به منظور اعتبارسنجی مدل از دو واقعه ی رگباری مجزا استفاده شد. نتایج حاصل از اعتبارسنجی، کارایی و دقت مدل را تایید میکند. پس از ارزیابی کارایی مدل، بارش طرح با دورههای بازگشت طراحی محاسبه شد و مدلسازی با دوره های بازگشت طراحی با توجه به پارامترهای بهینه و ابعاد شبکه ی زهکشی موجود انجام شد. دبی اوج عبوری از مجاری، بر ا ساس شدت بارش های طراحی م شخص شده و با توجه به نتایج حا صل از مدل، بر اساس وجود و یا عدم وجود اضافه بار و شرایط سیلابی در محل گره ها و مجاری، کفایت شبکهی موجود برای انتقال رواناب سطحی با دورههای بازگ شت طراحی ارزیابی گردید . در دورههای بازگ شت دو، پنچ و ده سال به ترتیب 18/43، 29/6 و 30/16 درصد از طول مجاری شبکه زهکشی موجود شرایط بحرانی و سیلابی دارند. ابعاد بهینه ی مجاری سیلابی برای هر کدام از دوره های بازگشت طراحی با توجه به نوع ابعاد بهینه از طریق آزمون سعی و خطا توسط مدل تعیین گردید.

کلیدواژه ها:

مدیریت رواناب سطحی ، شبکه زهکشی ، SWMM ، بارش طرح