کاربرد روش تحلیل سلسله مراتبی در شناسایی و اولویت بندی پارامترهای سبز ساختمان در پیاده سازی مدیریت توسعه پایدار با رویکرد انرژی

تاثیرات نامطلوب ساخت و ساز بر محیط زیست به طور قابل توجهی باعث توسعه مفهوم ساختمان سبز در سراسر جهان شده است. ساختمان های سبز به طور کلی به عنوان ساختمان های سازگار با محیط زیست نامیده می شوند. اخیرا، تقاضای انرژی ساختمان ها حدود40 درصد انرژی تولیدی می باشد، بنابراین ضروری است ساختمان های موجود و جدید، مصرف انرژی را کاهش دهند. هدف از این تحقیق شناسایی و اولویت بندی پارامترهای سبز ساختمان در پیاده سازی مدیریت توسعه پایدار با رویکرد انرژی میباشد. تحقیق حاضر از نظر منطق، یک تحقیق استقرایی، از نظر نتیجه، یک تحقیق کاربردی و از نظر روش تحقیق توسعه ای و تحلیلی است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه مدیران و سرپرستان کارگاه پروژه های شهرداری منطقه 2 تهران بوده که از میان خبرگان و کارشناسان آنان30 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه استاندارد محقق ساخته میباشد که با استناد به مقاله هوآرو وبوتچر 2015 تنظیم شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری Expert Choice 11 و جهت رتبه بندی شاخص های مورد نظر از روش تحلیل سلسله مراتبی AHP استفاده شد. نتایج نشان داد که شاخص های مهم از دید کارشناسان شامل شش معیار می باشند که عبارتند از کارایی انرژی ساختمان، بهره گیری از دیوار، پنل های خورشیدی، طراحی دقیق پوشش، پوشش بهینه در بام سبز و پوشش ساختمان در محوطه گلخانه. که از بین این شاخص ها کارایی انرژی ساختمان در بالاترین رتبه و شاخص طراحی دقیق پوشش در پایین ترین رتبه قرار گرفتند.

کلیدواژه ها:

رتبه بندی ، پارامترهای سبز ساختمان ، توسعه پایدار ، روش تحلیل سلسله مراتی