ارزیابی رفتار لرزه ای ساختمان های متداول شهری دارای محدوده امن در ساختمان های دارای هسته بتنی و قاب خمشی

توسعه سریع مناطق پر جمعیت شهری و در نتیجه نیاز به فضای مناسب برای زندگی به طور قابل ملاحظه ای بر توسعه مناطق مسکونی شهری تاثیر میگذارد. سیستم های رایج مقاوم در برابر نیروی زلزله، اغلب رفتاری غیر خطی را در طی یک زلزله بزرگ، در کل سازه تجربه میکنند که نهایتا منجر به تغییر شکل می گرددو منتج به خرابی توزیع شده در سازه می گردد . انتخاب یک سیستم سازهای مناسب به منظور تامین فضای امن در ساختمان، که امنیت جانی و مالی افراد را در برداشته باشد از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و یکی از راه های رسیدن به چنین امنیتی استفاده از هسته بتنی در سازه ها می باشد.در این پژوهش به منظور ارزیابی عملکرد فضای امن در سازه، سازه 12 طبقه با سیستم دوگانه، هسته مرکزی بتنی و قاب خمشی (بدون نامنظمی پیچشی) بر اساس پلان های معماری مختلف تحلیل، طراحی، و عملکرد آن ها با یکدیگر مقایسه گردیده است. مدلسازی اولیه سازه در نرم افزار 2016 Etabs انجام شده است و تحلیل های دینامیکی غیر خطی 7 رکورد لرزه ای حوزه نزدیک در نرم افزار SAP2000 انجام میگردد .رکوردهای مذکور بر مبنای آیین نامه FEMA - P695 انتخاب شده اند و هم پایه سازی شده اند سپس به سازه ها اعمال میشوند و نتایج مفاصل پلاستیک و زاویه دوران دیوار برشی با معیارهای پذیرش مقایسه میگردد نتایج بیانگر عملکرد مناسب هسته مرکزی دیوار برشی بتنی به عنوان یک محدوده امن و باقی ماندن آن در ناحیه کمتر از ایمنی جانی است در حالی که ممکن است مفاصل پلاستیک در سایر قسمت های سازه حتی به ناحیه CP برسند .

کلیدواژه ها:

فضای امن ، تاریخچه زمانی غیر خطی ، هسته بتنی ، رکوردلرزه ای حوزه نزدیک ، تحلیل غیرخطی