نقش زمین شناسی شهری در توسعه پایدار مطالعه موردی: پردیس

اولین گام در اطمینان از ایمنی شهرها در مقابل خطراتی نظیر زلزله، درک میزان پایداری منطقه مورد نظر از دیدگاه لرزه خیزیاست. اکثر قریب به اتفاق شهرهای کشورمان بروی دشتهای آبرفتی واقعند. خاک ها و رسوبات آبرفتی پرکننده دشت ها با تاثیر افزاینده یاکاهنده بر سرعت امواج لرزه ای نقش مهمی را در میزان تخریب سازه ها بازی می کنند. پدیده اثر ساختگاه (site effect) بطورمستقیم با خصوصیات بافتی رسوبات نظیر دانه بندی، درجه اشباع، تخلخل، حجم (ضخامت)، رابطه دارد. این مقاله به بررسی موقعیتزمین شناسی و پدیده های زیرسطحی شهر پردیس در نزدیکی تهران می پردازد و از تلفیق نتایج مطالعات زمین شناسی، ژئوفیزیکیو ژئوتکنیکی برای تهیه نقشه های زیرسطحی و بافت مسکونی شهری استفاده می کند. نتایج این تحقیق نشان می دهد یک گسلنهان از مرکز شهر گذشته که هیچ رخنمونی در سطح ندارد. همچنین تنها مطالعات رسوب شناسی و تعیین محیط رسوبی قدیمهپاسخگوی ابهاماتی در مورد چگونگی پراکندگی سه بعدی رسوبات در پهنه دشتهای آبرفتی زیر شهرها و تاثیر متفاوت آنها بر رویامواج زلزله می باشند.

کلیدواژه ها:

زلزله ، اثر ساختگاه ، رسوب ، کواترنری ، ژئوالکتریک