بررسی پایداری محیط زیست و ساختمان سبز در مناطق جنوبی ایران با استفاده از سیستم LEED

در سالهای گذشته انجمن مدیریت سبز ایران، تلاش داشته است تا آخرین دانش روز را با رویکرد سبز وارد ایران کند. در این راستااین انجمن برآن شده تا سیستمهای امتیازدهی بینالمللی ساختمان را جهت دستیابی به ساختمانی سبز و محیط زیستی پایدار درکشور توسعه دهد. از جملهی این سیستمهای امتیازدهی میتوان به سیستم LEED اشاره کرد که هفت آیتم برای نمره دهی بهساختمان دارد. از جمله ی این آیتم ها می توان به «سایتهای سازگار با محیط زیست» اشاره کرد که زیرمجموعه های آن شامل: کنترل فرسایش و رسوب گذاری، انتخاب سایت، تراکم ساخت، بازسازی سایت های آلوده، حمل و نقل جایگزین، رفع اختلالات و ناهماهنگی هابا محیط پیرامون، مدیریت فاضلاب شهری، اثر جزیره ی گرمایی و کاهش آلودگی نوری می باشد. هدف این مقاله جلب نظر معماران بهاستفاده از این نوع سیستم های امتیازبندی جهت پایداری و حفظ محیط زیست است. روش تحقیق در این مقاله قیاسی- تحلیلی است و در آن به تحلیل و مقایسه ی زیر مجموعه های آیتم «سایت های سازگار با محیط زیست» با شرایط موجود در منطقه و چگونگی کمک این سیستم به نظم و پایداری شهری پرداخته میشود. نتایج این مقاله نشان میدهد که استفادهی هرچند کم از این نوعسیستمهای امتیازدهی جهت پایداری محیط زیست و ساختمان اهمیت بسزایی دارد و همچنین با توجه به تفاوتهای اقلیمی وجمعیتی کشور نسبت به کشورهای سازنده ی LEED، میزان امتیاز گزینه ی «حمل و نقل جایگزین» به مراتب بیشتر از گزینه ی «تراکم ساخت» باید باشد.

کلیدواژه ها:

، LEED ، سایت های سازگار با محیط زیست ، حمل و نقل جایگزین ، پایداری محیط زیست ، ساختمان سبز