بررﺳﯽ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﻮﺛﺮ ﺑﺮ ﻋﻤﻠﮑﺮد آﺳﻔﺎﻟﺖ روسازی ﭼﯿﭙﺴﯿﻞ

چیپسیل، نوع اقتصادی(مقرون به صرفه) از روسازی آسفالت است که بطور گسترده ای در بسیاری از کشورهای جهان،استفاده می شود.با این حال ، برخلاف روسازی های مخلوط آسفالت داغ ، عملکرد این نوع روسازی، می تواند توسط عوامل مختلف زیادی تحت تاثیر قرار گیرد. اگر چه، این عوامل در مقالات مختلفی شناسایی شده اند ، اما میزان تاثیر هر کدام از این عوامل بر عملکرد چیپسیل ، هنوز مشخص نشده است.عمده ی عوامل تاثیر گذار بر عملکرد چیپسیل، عبارتند از قابلیت چسبندگی سنگدانه های مورد استفاده در ساخت و ساز ، مقدار گرد و غبار طبیعی سنگدانه ها ، درجه حرارت محیط در حین ساخت و ساز ، درجه حرارت قیر در مخازن توزیع قیر ، زمان بین پاشش قیر و پخش سنگدانه ، زمان بین پخش سنگدانه و غلطک زنی ، زمان بین مراحل ساخت و ساز ، دمای سطحی در طول ساخت و ساز ، طرح های کلی سنگدانه و قیر ، مقادیر تست صفحه ای جاده ای (در محل) و درصد جایگزینی سنگدانه ها.از این روی، برای مشخص کردن تاثیر این عوامل بر عملکرد روسازی ، پنج تست جاده ای مورد بررسی و اندازه گیری قرار گرفت.جاده های مورد تست چیپسیلی ، به مدت یک سال با تست های غیر مخرب، کنترل و نظارت شدند. همچنین مشاهدات و ملاحظاتی برای تعیین عوامل تاثیر گذار بر عملکرد روسازی آسفالت ،کنترل شدند. نتایج مطالعه نشان دادند که تخریب بافت رویه، مهمترین عامل خرابی در روسازی های چیپسیلی است، عمق بافت اولیه نیز با توجه به عملکرد بلند مدت روسازی های چیپسیلی مهم است. عملیات غلطک زنی از عوامل مهم دیگر برای عملکرد چیپسیل است. اگر عملیات های غلطک زنی در دماهای محیطی بالا انجام گیرند درصد جایگزینی سنگدانه ها افزایش خواهد یافت در نتیجه باعث خراب شدن سریع تر چیپسیل می گردد. در نتیجه ، دمای محیطی در طول ساخت چیپسیل مهم است.بدین معنی که ، چیپسیل ها نباید در دماهای محیطی پایین تر از 30 درجه سانتیگراد و یا بالاتر از 5,43 درجه سانتیگراد ساخته شوند.

کلیدواژه ها:

چیپسیل ، عملکرد ، عوامل ساخت ، تست های غیر مخرب