تعیین آرایش بهینه بادبندها با خروج از محوریت در سازه های میان مرتبه فولادی مبتنی بر الگوریتم چندهدفه سنجاقک

مقصود از طراحی بهینه سازه ها،دست یابی به بهترین طرح ممکن می باشد.در طراحی واجرای هر پروژه ایی با توجه به پیچیدگی، کارکرد ،بزرگ وکوچک بودن، واهمیت آن، مهندسان باید تصمیماتی را اتخاذ کنند که منجر به کاهش هزینه، عملکرد مطللوبتر، افزایش موارد فنی ومقاومت، ایمنی وافزایش ضریب اطمینان گردد. با توجه به اینکه درسیستم مهاربندی واگرا، یکی از مهمترین اجزا مهاربند واگرا تیر پیوند است، نقش زیادی در جذب و استهلاک انرژی دارد و با جذب و استهلاک انرژی مانع از وارد شدن آسیب به سایر قسمت های سازه می گردد از اینرو پارامتر پراکندگی در پاسخ سازه با توجه به اینکه بر پارامترهای طول دهانه و طول تیر پیوند در مهاربند واگرا تاثیر می گذارد تاثیر به سزایی در تامین شکل پذیری قابها مهاربندی شده دارد. الگوریتم به کار گرفته شده دراین تحقیق الگوریتم سنجاقک می باشد. روش پیشنهاد شده بر روی دو قاب 10 طبقه و16طبقه اعمال شده است. از اینرو سه سناریو برای شبیه سازی مورد استفاده قرار گرفت که عبارتند از: فقط مینیمم کردن وزن، فقط مینیمم کردن جابجایی، مینیمم کردن وزن و جابجایی همزمان. هر سه سناریو به نوبه خود موجب بهینه سازی و مینیمم شدن تابع هدف می شوند. نتایج نشان دهنده آن است که بهینه سازی وزن و جابجایی نتایج بسیار مطلوبی بر آرایش بهینه بادبند دارد.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی ، تیر پیوند ، پراکندگی در پاسخ سازه ، روش های تحلیل سازه ، الگوریتم سنجاقک