اثرات ناشی ازاندرکنش پلکان و سازه در نحوه تشکیل مکانیزم های خرابی تحت بارهای لرزه ای

پلکان ها در شرایط عادی بعنوان مسیر دسترسی قایم طبقات و در شرایط اضطراری، متعاقب وقوع حوادث طبیعی غیرمترقبه بعنوان مسیر تخلیه ساکنین مطرح می باشند. از این رو عملکرد مطمین این جزء غیر سازه ای در طی وقوع زلزله از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از سوی دیگر درگیری اجزاء پلکان با سازه اصلی می تواند منجر به بروز رفتار پیش بینی نشده ای در اجزاء سازه ای مجاور گردیده و تسلسل تشکیل مفاصل پلاستیک را از کنترل خارج نماید. علیرغم آنکه اهمیت درک صحیح رفتار راه پله دارای سابقه چندانی در ادبیات فنی نمی باشد، لیکن اجماع عمومی مبنی بر ضرورت اجتناب از تداخل عملکرد آن در رفتار سازه اصلی مکررا در مراجع معتبر مورد اشاره قرار گرفته است.این پژوهش به بررسی سازه ساختمانی فولادی15طبقه با سیستم قاب ساده ومهاربند هم محور در جهت محور X و قاب خمشی متوسط در جهت Y (جهت مورد بحث )و در حالات: الف: بدون دستگاه راه پله(اکتفا به لحاظ کردن عکس العمل های قایم راه پله ) (Case 2) .ب: مدل کردن راه پله در سازه ساختمانی(Case 2). مقایسه مدلها فوق در حالت تحلیل استاتیکی معادل خطی و تحلیل دینامیکی خطی ، نشان دهند اثرات موضعی ونه کلی بر المانهای سازه(بخصوص در المانهای پیرامون اتاق پله)می باشد . همچنین پلکان در مدل با پلکان (Case 2) بصورت یک شبهه مهاربند K توانسته Drift را در جهت محور Y(درجهت طول شمشیری پلکان)حداکثر 6%کاهش دهد. همچنین مقدار نیروی برشی ولنگر خمشی در ستونها را کاهش ونیروی محوری ستون های پیرامون اتاق پلکان را افزایش دهد